نهم

سرشارم

از رفتن و نتوانستن

از ماندن و نخواستن

از تردید

از سکوتی که به وسعت تپش های قلبم کوبنده ست

از عشق به دوستان بی سخنم که واژه هامان در لحظه شناورند...

خدا... دستانم هنوز محو آشنایی مانده ست

چشمک بزن!